Pokażmy od razu przykład stylu, obejmującego wybrany fragment tekstu. Jest to jeden z dwóch sposobów wstawiania stylu in-line.
<P STYLE="font-size: 20pt; font-weight: bold; background: yellow; color: red">Style to doskonałe narzędzie dla autora witryny</P>.
Style to doskonałe narzędzie dla autora witryny
.Ogólne polecenie stylu ma postać selektor { cecha: wartość } (w jęz. angielskim selector { property: value }). Selektorem jest po prostu polecenie języka, np. P, LI, TD, BODY itd. Cechą jest pewna własność danego znacznika, np. wielkość i styl czcionki dla akapitu. Wartość konkretyzuje cechę, np. 12pt czy bold dla czcionki. Zawartość nawiasów klamrowych, czyli cechę i wartość, określamy także mianem deklaracji stylu.
Przykłady:
P {font-family: Times}
Selektorem jest P, cechą - rodzina czcionek, wartością - Times.
To jest czcionka Times
H1 {font-size: 30pt}Możemy oczywiście łączyć ze sobą różne cechy i wartości, zgodnie ze schematem:
Selektor { cecha1: wartość1; cecha2: wartość2 }
Proszę zwrócić uwagę na średnik rozdzielający pary cech-wartości.
H3 {font-variant: small-caps; font-size: 15pt; color: yellow; font-family: Courier}UWAGA: Ze względu na fakt, że przeglądarki interpretują jedynie część stylów, a ponadto Navigator i Internet Explorer robią to niekiedy "po swojemu", zaleca się ostrożne wykorzystywane stylów. Należy uważnie sprawdzić zachowanie obu głównych przeglądarek, zanim poślemy naszą stronę na serwer, gdyż interpretacje są niekiedy odmienne i poprawnie skonstruowana strona może być bez kłopotu wyświetlana w jednej z nich, a całkowicie błędnie w drugiej - zaskakujące bywają niekiedy interakcje stylów. |