DirectoryOpus - część 6 z 10
Jarosław Horodecki
Wersja HTML -
Po omówieniu wszystkich opcji programu konfiguracyjnego,
umożliwiających tworzenie własnych komend, przechodzimy do
funkcji związanych z ustawieniem globalnych parametrów pracy
programu. Tutaj również można wiele zmienić, aby Directory Opus w
jak największym stopniu odpowiadał każdemu użytkownikowi.
W programie konfiguracyjnym gadżetem numer sześć, licząc od
góry, jest opcja OPERATION. Kryją się pod nią funkcje, dzięki
którym będzie możliwe ustalenie parametrów pracy wewnętrznych
komend Directory Opusa oraz sposobu prezentacji daty, czy też katalogu.
Znajdziemy tu więc możliwość przygotowania własnych ustawień
komend, takich jak DELETE i COPY, a także wielu innych
parametrów. Przejdźmy jednak do konkretów.
Pierwsza jest komenda COPY. Po kliknięciu nad odpowiadającym jej
gadżetem, ukaże się menu, w którym można dokonać kilku zmian w
sposobie działania tej właśnie komendy. Pierwsza z opcji
umożliwia ustalenie, czy Directory Opus przed skopiowaniem
zaznaczonych plików oraz katalogów ma wcześniej określić, czy
dane te zmieszczą się na urządzeniu docelowym. Jeżeli program
wykryje, że miejsca jest zbyt mało, użytkownik zostanie o tym
poinformowany odpowiednim komunikatem. Druga z opcji umożliwia
natomiast włączenie bądź wyłączenie ustawiania bitu "archive" na
kopiowanych plikach po zakończeniu wykonywania operacji. Następny
zestaw opcji umożliwia wybranie związanych z plikami parametrów,
które mają być kopiowane. Nazwa pliku jest oczywiście
obowiązkowa, jednak już jego data, flagi bitowe oraz komentarz
mogą zostać wyłączone z tego procesu. Oczywiście najczęściej
używanym ustawieniem jest kopiowanie wszystkich danych,
związanych z poszczególnymi plikami. Ostatni wydzielony zestaw
opcji to wybór sposobu postępowania, gdy Directory Opus natrafi w
katalogu docelowym na plik o tej samej nazwie, co kopiowany. Są
tu cztery możliwości, kolejno: plik w katalogu docelowym jest za
każdym razem kasowany, plik w katalogu docelowym zostaje zawsze
nie naruszony, plik w katalogu docelowym jest kasowany tylko
wtedy, gdy jest starszy niż plik źródłowy, Directory Opus pyta o
pozwolenie na skasowanie pliku. Najwygodniejszym ustawieniem jest
tutaj na pewno nakazanie programowi, aby za każdym razem
wyświetlał requester z pytaniem o skasowanie pliku. Dzięki temu
można uniknąć wielu przykrych niespodzianek.
Druga z opcji menu OPERATION to DATE FORMAT. Dzięki niej, oprócz
standardowego formatu daty przyjętego w systemie Amigi, można
skorzystać także z trzech innych formatów, oferowanych przez
Directory Opus. Można także ustalić, czy niektóre daty mają być
zastąpione ich słownymi odpowiednikami, jak "tomorrow" (jutro),
"today" (dzisiaj), "yesterday" (wczoraj). Natomiast ostatnia z
opcji tego podmenu to wybór dwunasto- lub
dwudziestoczterogodzinnego zapisu czasu. Ustawienia te nie mają
oczywiście żadnego wpływu na działanie Directory Opusa, a służą
jedynie wprowadzeniu możliwości dostosowania pewnych szczegółów
do własnych potrzeb.
Kolejny gadżet, DELETE, dotyczy oczywiście tej właśnie komendy.
Dzięki umieszczonym w tym menu opcjom można ustawić konfigurację,
w której Directory Opus będzie wyświetlał requester, wymagający od
użytkownika potwierdzenia wyboru kasowania plików. Można jednak
również włączyć dwa inne requestery. Jeden służący potwierdzeniu
kasowania każdego z plików osobno, drugi natomiast wyświetlany
przy kasowaniu wypełnionych katalogów. Ostatnia z opcji tego menu
służy natomiast do włączenia machanizmu, dzięki któremu
ignorowany będzie bit zabezpieczający plik przed skasowaniem. W
wypadku tej opcji najlepszym chyba rozwiązaniem jest włączenie
jedynie opcji, służącej potwierdzeniu użycia komendy DELETE.
Następne menu jest odpowiedzialne za korzystanie z requesterów,
informujących o błędach, jak na przykład zabezpieczenie dyskietki
czy błąd zapisu. Przy włączonej pierwszej opcji będą wyświetlane
standardowe requestery AmigaDOS-u, gdy jest ona wyłączona, są
wyświetlane na listwie informacyjnej Directory Opusa jedynie
krótkie informacje o błędach. Natomiast włączenie drugiej opcji
spowoduje wyświetlanie własnych requesterów programu,
zawierających więcej informacji niż standardowe requestery
amigowe. Te ustawienia, podobnie jak w DATE FORMAT, nie mają
wpływu na działanie programu.
Pod piątym z kolei gadżetem, nazwanym GENERAL, kryje się kilka
opcji, które trudno przyporządkować jakiemuś konkretnemu podmenu.
Pierwsza z nich to włączenie lub wyłączenie funkcji,
umożliwiającej przenoszenie plików. Za pomocą tej funkcji można
szybko i sprawnie kopiować pojedyncze pliki. Stosując tę opcję,
można także wywoływać niektóre komendy Directory Opusa, które
automatycznie przyjmują wrzucony na nie plik jako argument. Drugi
przełącznik umożliwia natomiast włączenie podawania podstawowych
danych o aktualnie wybranym pliku na górnej listwie Directory
Opusa, co pociąga za sobą rezygnację z podawania sumarycznej
długości zaznaczonych plików. Opcja ta nie jest chyba zbyt
użyteczna, ponieważ informacje o plikach są w programie podawane
w oknach katalogowych. Kolejna opcja to włącznie lub wyłączenie
reagowania programu na podwójne kliknięcie nad danym plikiem. Gdy
opcja ta jest włączona, po takim wybraniu pliku Directory Opus
zacznie realizować procedury odpowiadające danemu typowi pliku.
Ostatnia z opcji z menu GENERAL to również przełącznik, tym razem
obsługujący tryb, w którym Directory Opus przy użyciu strzałek
przy suwakach okien katalogowych będzie automatycznie włączał
dane okno lub jedynie przesunie jego zawartość.
Kolejna opcja menu OPERATION jest odpowiedzialna za sposób, w
jaki Directory Opus będzie traktował ikony, przyporządkowane
poszczególnym plikom i stąd jej nazwa ICONS. Gdy pierwsza z
opcji, znajdujących się w tym podmenu, jest aktywna, powoduje
automatyczne tworzenie wraz z każdym nowo zakładanym katalogiem
odpowiedniej dla niego ikony. Dzięki temu z powodzeniem można za
pomocą Directory Opusa tworzyć układy katalogów, z których łatwo
korzystać można także z poziomu Workbencha. Druga opcja powoduje
natomiast wykonywanie wszelkich operacji, dokonywanych na
plikach, także na przyporządkowanych im ikonach. Włączenie także
tej opcji sprzyja eleganckiej obsłudze katalogów, przystosowanych
do wykorzystania głównie z poziomu Workbencha. Ostatnia opcja
jest pod względem działania bardzo podobna do poprzedniej, z tą
jednak różnicą, iż tym razem to nie wybrana komenda jest
realizowana automatycznie na wybranym pliku, czy też katalogu, i
jego ikonie, ale wraz z wyborem pliku czy katalogu automatycznie
wybierana jest jego ikona. Wybór ten można oczywiście zmienić i w
ten sposób uniknąć wykonania danej operacji także na ikonie.
Kolejna opcja, nazwana LIST FORMAT, jest chyba największa z opcji
menu OPERATION. Umożliwia ona dowolne skonfigurowanie informacji
o danym pliku, jakie są podawane w obu oknach katalogowych
Directory Opusa. Dzięki gadżetowi LEFT WINDOW/RIGHT WINDOW
możliwe jest osobne skonfigurowanie każdego z okien katalogowych.
Dla każdego z nich można przede wszystkim zdefiniować takie
parametry, jak: maksymalna liczba liter w nazwie wyświetlanego
pliku, maksymalna długość jego komentarza oraz typu. Dwa okienka
umieszczone w tym menu służą natomiast do wybrania odpowiedniej
konfiguracji katalogu. Do wyboru mamy takie składniki, jak: nazwa
pliku, jego rozmiar, flagi, data stworzenia, komentarz oraz typ.
Za pomocą znaczka (ptaszka) można w dolnym okienku zaznaczyć,
według jakiego klucza ma być sortowany katalog. W prawym dolnym
rogu umieszczony został gadżet, służący do określenia, jak
Directory Opus ma postępować z katalogami, zawierającymi zarówno
pliki, jak i katalogi. Chodzi tutaj głównie o sposób ułożenia
katalogów względem plików. Dostępne są trzy sposoby: najpierw
katalogi, najpierw pliki oraz pliki i katalogi razem.
Ostatni gadżet w menu OPERATION został nazwany UPDATE.
Umieszczono tutaj kilka opcji, określających rodzaj informacji,
podawanych podczas wykonywania takich komend, jak COPY, DELETE,
czy też MOVE. Po pierwsze więc znajdzimy tu dwie opcje, które
określają, czy podczas kopiowaia wyświetlany będzie jedynie
wskaźnik, informujący o przebiegu całej operacji, czy też ma być
również pokazany wskaźnik dla każdego pliku osobno. Można
oczywiście wyłączyć lub włączyć oba wskaźniki, a także korzystać
tylko z jednego z nich. Dalsze opcje umożliwiają kolejno:
ustawienie sposobu wyświetlania plików na listwie informacyjnej
Directory Opusa (na środku lub z wyrównaniem do lewej strony
ekranu), włączenie lub wyłączenie przesuwania okna katalogowego w
miarę postępu w wykonywaniu danej operacji na zbiorze plików,
nakazanie programowi odświeżania ilości wolnego miejsca na danym
urządzeniu po wykonaniu całej operacji lub też po skopiowaniu czy
skasowaniu każdego z plików. Przedostatnia opcja daje możliwość
skorzystania z procedury StartNotify() systemu 2.0/3.0, która
informuje Directory Opus o zmianie, dokonanej przez inny program
w wyświetlanym przez niego katalogu. Directory Opus ponownie
przeczyta wtedy zawartość tego katalogu. Ostatnia pozycja menu
UPDATE umożliwia natomiast ustawienie sposobu przewijania
katalogu przy szybkim przesunięciu suwaka. Gdy opcja ta jest
wyłączona, katalog będzie przesuwany po jednym pliku, natomiast
gdy jest aktywna, wyświetlony zostanie po prostu odpowiedni
fragment katalogu. Warto zwrócić tutaj uwagę, iż na szybkich
Amigach właściwie nie ma tu żadnej zauważalnej różnicy.
To już wszystko w tej części naszego cyklu. Tym razem, niestety,
podałem jedynie garść suchych informacji, podobnie będzie również
za miesiąc, przy omówieniu pozostałych dwóch opcji programu
konfiguracyjnego. Trudno jest po prostu przedstawić jakiekolwiek
praktyczne przykłady przy omawianiu tychże opcji. Warto jednak
samemu poeksperymentować z dokonywaniem różnych ustawień.
Obiecuję jednak, iż po omówiniu wszystkich opcji programu
konfiguracyjnego postaram się przedstawić kilka interesujących
przykładów wykorzystania pełnej wiedzy o możliwościach programu
Directory Opus.