DirectoryOpus - część 5 z 10


Jarosław Horodecki

Wersja HTML -



Poznaliśmy już chyba dość dokładnie sposoby wykorzystania możliwości, jakie niesie ze sobą samodzielne definiowanie gadżetów oraz plików typów w Directory Opusie. Program konfiguracyjny ma jednak o wiele więcej możliwości. Dzisiaj zajmiemy się więc kolejnymi, równie ciekawymi opcjami.



Jak już zapewne zauważyliśmy, w lewym dolnym rogu ekranu DOpusa znajduje się spis urządzeń, zainstalowanych w systemie. Zarówno tych fizycznych (DF0:, RAM:, czy też DH0:), jak i logicznych, definiowanych komendą ASSIGN AmigaDOS-u. Nie ma tu jednak wszystkich urządzeń znajdujących się w systemie, a nie można odświeżyć tej listy. Aby ją zmienić, należy skorzystać z odpowiedniej opcji w programie konfiguracyjnym.


Wybranie opcji DRIVES spowoduje przeniesienie nas do menu, w którym możemy dokonywać dowolnych zmian w liście urządzeń. Na ekranie wyświetlony jest spis wszystkich urządzeń zapamiętanych w danym momencie przez DOpusa. Lista podzielona jest na pięć banków, w których umieszczonych jest po sześć gadżetów. Jak wynika z prostego rachunku, DOpus może więc pamiętać trzydzieści różnych urządzeń. Na poszczególnych bankach, jak i na każdym pojedynczym gadżecie, można dokonywać wielu prostych operacji edycyjnych, o tym jednak za chwilę.

Pierwszą czynnością, jaką zasadniczo powinno się wykonać, gdy definiujemy listę urządzeń od początku, jest skorzystanie z opcji GET DRIVES. Spowoduje ona pobranie wszystkich urządzeń fizycznych oraz początku listy urządzeń logicznych i wpisanie ich nazw do gadżetów. Dzięki temu w prosty sposób mamy już właściwie gotową listę urządzeń, znajdujących się w systemie. Nie zawsze jednak stworzona tak lista będzie spełniała wymagania użytkownika. Aby dokonać praktycznie dowolnych zmian w stworzonej automatycznie liście, należy się zapoznać z kilkoma potrzebnymi funkcjami edycyjnymi.

Funkcje te umieszczone są w dolnej części ekranu w dwóch rzędach. W górnym rzędzie, obok wspomnianego już GET DRIVES, mamy kilka gadżetów odpowiedzialnych za wykonywanie podstawowych operacji edycyjnych na poszczególnych bankach. Dzięki odpowiednim funkcjom można więc kopiować poszczególne banki, zamieniać je miejscami, kasować oraz sortować ich zawartość. W rzędzie poniżej znajdują się natomiast opcje odnoszące się do poszczególnych gadżetów, które można dowolnie kopiować, zamieniać miejscami oraz kasować.

Dzięki powyższym operacjom nie można jednak zmieniać zawartości poszczególnych gadżetów, a jedynie kolejność ich ustawienia. Aby danemu gadżetowi przypisać inną nazwę lub inne urządzenie, należy po prostu kliknąć nad nim lewym przyciskiem myszy. Pojawi się wtedy kilka dodatkowych opcji.

Można dzięki nim osobno zdefiniować kolory każdego z gadżetów. Możliwa jest także dowolna definicja jego nazwy, która może nie być związana w żaden sposób z przypisanym jej urządzeniem. Możliwa jest oczywiście również zmiana samego urządzenia, przy czym może to być również dowolny katalog, a nie urządzenie fizyczne czy też logiczne. Dzięki temu można zdefiniować gadżety, poprzez które uzyskamy szybki dostęp do najczęściej urzywanych katalogów, do których niekoniecznie przypisane są urządzenia logiczne. Warto może jeszcze wspomnieć, iż możliwe jest również zmienianie kolorów tła oraz atramentu dla każdego z pojedynczych gadżetów. Aby uzyskać szybki dostęp do poszczególnych katalogów, można jeszcze przypisać im dowolne kombinacje klawiszy. Wtedy wystarczy naciśnięcie zdefiniowanej kombinacji, aby wybrać dane urządzenie. Po dojściu do pewnej wprawy jest to więc rozwiązanie z pewnością najszybsze.

Kolejna opcja w programie konfiguracji to HOTKEYS.

W dokładnym tłumaczeniu oznacza to "gorące klawisze". W ten sposób spolszczona nazwa nie oddaje jednak w pełni znaczenia tego wyrazu. Tzw. hotkeys to pewne kombinacje klawiszy, dzięki którym możliwe jest szybsze wykonanie danej instrukcji, którą normalnie należy wybrać za pomocą myszy z menu lub też gadżetu. Wykorzystanie do tego celu jedynie konkretnych kombinacji klawiszy może w znacznym stopniu przyspieszyć pracę z programem, oczywiście po dojściu do pewnej wprawy, trzeba przecież zapamiętać zdefiniowane kombinacje. W DOpusie sekcja definicji "hotkeys" nie umożliwia jednak przypisywania wybranych kombinacji danym gadżetom czy opcjom z menu. Możliwość taka jest już wbudowana w odpowiednie sekcje programu konfiguracyjnego. "Hotkeys" służy tutaj do przyporządkowania pewnym kombinacjom klawiszy komend zewnętrznych, które też mogą zostać wywołane w dowolnym momencie, z poziomu dowolnego ekranu, niekoniecznie DOpusa. Pewnym ograniczeniem jest to, że po naciśnięciu zdefiniowanej kombinacji odpowiednie czynności zostaną wykonane dopiero po zakończeniu zadania, wykonywanego w danym momencie przez DOpus. Tak więc, niestety, nie jest możliwe równoczesne wykonywanie kilku czynności przez sam DOpus.

Ekran, na którym znajduje się lista zdefiniowanych kombinacji klawiszy, przypomina znany nam już ekran z listą zdefiniowanych typów plików. Obok dwóch, umieszczonych również w omówionym już edytorze typów plików, opcji SWAP i DELETE umieszczono jeszcze opcję DUPLICATE, odpowiadającą pod względem funkcjonalnym funkcji COPY. Powoduje ona po prostu stworzenie identycznej ze wskazaną definicji, którą następnie można w dowolny sposób modyfikować. Najważniejsza jest jednak na pewno opcja NEW HOTKEY. Po jej wybraniu przechodzimy do ekranu, w którym można definiować własne kombinacje klawiszy oraz odpowiadające im działania.

Ekran ten również powinien już wyglądać znajomo. Jest on mianowicie bardzo podobny zarówno do ekranu definicji gadżetów, jak i typów plików. Jedyną różnicą jest to, iż niektóre opcje zostały tu wyłączone. Nie ma więc już możliwości podstawiania pod poszczególne kombinacje klawiszy wewnętrznych komend DOpusa. Jak na pewno pamiętamy, można jednak łatwo tego dokonać przy definiowaniu własnych gadżetów. Pozostałe możliwości tzn. AmigaDOS, Workbench, Batch oraz ARexx są oczywiście dostępne.

Niemożliwe jest natomiast użycie większości ze znanych nam już flag przypisanych każdej komendzie. Do dyspozycji zostają tylko cztery z nich: Include DOpus-Startup, Include Shell-Startup, No Filename Quote oraz Output Window. Warto jednak zauważyć, że w rzeczywistości korzystanie z pozostałych flag byłoby bezsensowne, o ile weźmiemy pod uwagę działania przewidziane dla tej opcji przez autorów DOpusa.

Jak widać, definiowanie własnych klawiszy funkcyjnych jest czynnością niezmiernie prostą. Natomiast dzięki możliwości tworzenia własnych definicji otrzymujemy naprawdę bardzo przydatne przy pracy z systemem narzędzie. Przykładowo można przyporządkować najczęściej używane komendy kolejnym klawiszom funkcyjnym, które przecież zwykle pozostają zupełnie bezużyteczne. Można sobie w ten sposób pozostawić na każde wezwanie takie programy, jak: antywirus, edytor tekstu, player do modułów muzycznych oraz inne często używane drobne programiki. Nie muszę chyba nikogo przekonywać, w jak dużym stopniu zastosowanie "hotkeys" usprawni pracę w systemie Amigi oraz oczywiście w samym DOpusie.


Kolejną opcją programu jest MENUS, dzięki której definiować można zawartość rozwijanych menu, uaktywnianych poprzez naciśnięcie prawego klawisza myszy. DOpus pozwala na zdefiniowanie pięciu takich menu, z których każde może mieć najwyżej dwadzieścia opcji. Jak łatwo obliczyć, daje to w sumie liczbę stu możliwych do zdefiniowania własnych komend.

Edycja zawartości poszczególnych menu jest bardzo podobna zarówno do edycji gadżetow, jak i "hotkeys". Nie sądzę więc, aby konieczne było dokładne omówienie poszczególnych gadżetów, umieszczonych w dolnej części ekranu. Warto jedynie wspomnieć, iż umożliwiają one dokonywanie takich operacji, jak: kasowanie, zamianę miejscami, czy też kopiowanie zarówno poszczególnych menu, jak i pojedynczych opcji w nich zawartych.

Oczywiście możliwa jest również dowolna edycja komend podstawianych pod poszczególne opcje menu. Jednak również i sekcja definicji tychże komend nie wymaga już szerszego omówienia. Edytor jest praktycznie identyczny z omówionym już edytorem gadżetów.

Również metody wykorzystania komend z menu są właściwie identyczne z dość szczegółowo już omówionymi sposobami wykorzystania edycji gadżetów. W wypadku menu można również, tak jak w wypadku gadżetów, tworzyć komendy powiązane z typami plików. Z pewnością bardzo wygodne będzie stworzenie komend operujących na archiwach, a wywoływanych właśnie za pośrednictwem jednego z menu. Taka obsługa archiwów jest nieco wygodniejsza niż korzystanie z gadżetów zdefiniowanych przez nas w poprzedniej części cyklu.


To już właściwie wszystkie opcje programu konfiguracyjnego DOpus, dzięki którym można tworzyć własne komendy, instalować w systemie nowe kombinacje klawiszy, wykonujące określone przez użytkownika czynności, tworzyć własne typy plików. Pozostałe trzy opcje, zawarte w programie konfiguracyjnym, umożliwiają stworzenie optymalnego dla danego użytkownika wyglądu samego DOpusa. Ich dość szczegółowe omówienie znajdziemy w następnej części naszego cyklu.